Dünyada dört farklı orman türü bulunmaktadır: tropikal ormanlar, ılıman ormanlar, kuzey ormanları ve plantasyon ormanlar.
Tropikal ormanlar, ekvatorun hem 23,5 derece kuzeyindeki hem de güneyindeki Oğlak çizgisi ile kanser çizgisi arasında bulunur. Tropikal ormanlar, Yaprak dökmeyen ormanlara ve yaprak döken ormanlara ayrılabilir. Tropikal Yaprak dökmeyen ormanlar veya yağmur ormanları tüm yıl boyunca çok yüksek sıcaklıklara sahiptir ve yılda 80 inç (2000 mm) yağmur alır ve bağıl nem eşit derecede yüksektir. Tropikal yağmur ormanları ekvatorun yakınında bulunur.
Tüm tropikal yağmur ormanlarının yüzde elli yedisi Latin Amerika'nın Amazon Havzasında bulunuyor. Dünyadaki tropikal yağmur ormanlarının üçte biri Brezilya'dadır. Diğer tropikal yağmur ormanları Güneydoğu Asya'da (Hindistan'ın Güneydoğu Kıyısı, Sri Lanka, Malezya Yarımadası, Endonezya Takımadaları, Borneo, Sarawak ve Papua Yeni Gine ve Pasifik Adaları'nda (dünyanın tropikal yağmur ormanlarının% 25'i) ve Batı Afrika'da ( % 18).
Gezegendeki biyolojik çeşitliliğin hayati depolarıdır. Yalnızca Amazon ormanlarında 2.500 ağaç türü bulunur. Tropikal yağmur ormanları, tarım, ağaç kesimi, göçmenlerin yeniden yerleştirilmesi, endüstriyel yakıt, hidroelektrik geliştirme vb. Gibi çeşitli nedenlerden dolayı sürekli saldırı altındadır. Tropikal yağmur ormanları da orman alanı dışında daha fazla yoğunlaşmaya neden olur. Peru'da, bu tür ormanlarla kaplı arazi alanının% 60'ı Peru nüfusunun yalnızca% 10'una sahiptir.
Aynı şekilde, haklı olarak dünyanın en büyük "çölleri" olarak adlandırılan Brezilya'nın Amazon Havzası için de geçerlidir (çok düşük nüfus yoğunluğu nedeniyle - mil kare başına bir kişi). Düşük yerleşim, yoğun bitki örtüsü, sert tropikal iklim ve genellikle düşük toprak kalitesinden kaynaklanmaktadır.
Diğer tür tropikal ormanlar, tropikal yaprak döken ormanlar olarak bilinir. Bunlar, Güney ve Güneydoğu Asya'nın muson ormanlarına yayılmıştır. Güney Amerika ve Afrika'da, yaprak dökmeyen ormanların sınırlarında çok yaprak döken ormanlar bulunur. Subtropikal ormanlar olarak da bilinen bu ormanlar, tropikal ormanların güneyinde ve kuzeyinde bulunur. Buradaki ağaçlar yaz kuraklığına dayanacak şekilde uyarlanmıştır.
Ilıman ormanlar, yaprak döken, iğne yapraklı ormanlar, karışık ve Geniş yapraklı Yaprak Dökmeyen olarak ikiye ayrılabilir. Yaprak döken ormanlar, Boreal ormanlarının güney tarafında, yani Doğu Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Avrupa, Çin ve Japonya'da bulunur. Bu ormanlar çoğunlukla Doğu Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa, Batı Türkiye, Doğu İran, Batı Çin ve Japonya'yı içeren 30 derece ila 50 derece Kuzey Enlemi arasında bulunur.
Bu tür ormanlardan birkaçı Güney Amerika, Güney Afrika, Avustralya ve Yeni Zelanda'da da bulunur. Donmayan sezon 4 ila 8 ay boyunca moda kalır. Ilıman yaprak döken ormanlar ılık yazlar ve soğuk kışlar (sıcaklık -30 santigrat dereceye kadar düşüyor) vermek zorundadır.
Akçaağaç, kayın, ceviz ve meşe en popüler ağaçlardır. Yaprak döken ormanlar olarak da bilinen ılıman ormanların dört ayrı mevsimi vardır, bu da tüm ağaç yapraklarının kış aylarında döküldüğü anlamına gelir. Kunduzlar, kara ve kahverengi ayılar, geyikler, tilkiler, rakunlar, kokarcalar, tavşanlar ve çeşitli kuş türleri gibi ılıman ormanlarda tonlarca hayvan yaşar.
Ilıman iğne yapraklı ormanlar dağlık ormanlarda yayılır (bulut ormanları olarak da bilinir çünkü yağışlarının çoğunu ovalardan gelen sis veya sisten alırlar).
Bu dağlık ormanlık alanlardan ve otlaklardan bazıları, Kuzey Amerika, Avrupa ve Çin'in yüksek rakımlı tropikal, subtropikal ve ılıman bölgelerinde bulunur ... Bunlar ayrıca Kore, Japonya, Meksika, Nikaragua ve Guatemala'nın daha küçük dağlık bölgelerinde de mevcuttur. Başlıca ağaçlar arasında abies, pinus, pseudotsuga ve Mazı bulunur.
Kuzey ormanları genellikle diğer ormanlardan daha az yağmur alır ve tüm yıl boyunca yeşil kalan yaprak dökmeyen ağaçlara ev sahipliği yapar. Bunun nedeni, normal ağaç yaprakları kadar suya ihtiyaç duymayan iğneleri olmasıdır. Kuzey ormanları yalnızca Kuzey Yarımküre'de bulunur ve İskandinavya'dan doğu Sibirya'ya kadar bulundukları Kuzey Amerika ve Avrasya'nın yüksek enlemlerinde bulunabilir.
Aşırı soğuk var. Toprak, yüzeyin altında kalır ve donmayan mevsim 50-100 gün boyunca moda kalır. Dünyadaki orman alanının kabaca% 20'si bu tür ormanlardan oluşmaktadır. Mevcut ağaçlar ladin, köknar ve karaçamdır. Yüksekliği 30 m'yi geçmeyen nispeten küçük ağaçlar, yoğun gölgeli orman zemini oluşturur. Sık sık yangın çıkıyor.
Dünyada yaklaşık 140 milyon hektarlık “ağaçlandırma ormanı” vardır ve küresel orman örtüsünün yaklaşık % 7'sini oluşturmaktadır. Sürdürülebilir bir kereste ve lif hacmi sağlama açısından ekili ormanların üretkenliği, genellikle doğal ormanlardan daha fazladır. Plantasyonlar endüstriyel odun yaklaşık % 40'ını üretir. Öngörülebilir gelecekte hem ekim alanı hem de dünya odun üretimine katkının artmaya devam edeceği tahmin edilmektedir.
