Orman yönetimi, belirli çevresel, ekonomik, sosyal ve kültürel hedeflere yönelik ormanların ve diğer ağaçlık alanların idaresi ve kullanımı için uygulamaları planlama ve uygulama sürecidir.
Orman yönetimi planlamasının rolü, ormanın belirli bir alanındaki orman yönetiminin amaçlarını belirlemek ve ifade etmek ve bu hedeflere ulaşmak için atılması gereken adımları belirlemektir.
Bir ormanı sürdürülebilir bir şekilde korumak ve yönetmek için sorumlu yönetim uygulamalarını kullanmak gerekir. Bunlar genellikle her siteye özel olarak uyarlanır.
En önemli uygulamalardan biri, ormanın gelecekteki bir ormanı yapmak için yeterli doğal tohum, fide ve ağaç filizine (hepsine rejenerasyon denir) sahip olup olmadığına bakmaktır. Bir ormandaki aşırı beyaz kuyruklu geyik popülasyonu, genç ağaçları yiyerek yenilenmeyi büyük ölçüde azaltır. Çok fazla eğrelti otu veya çok az güneş ışığı da bir rol oynayabilir.
Sürdürülebilir ormancılık uygulamalarının çoğu, orman yenilenmesini koruyabilir veya teşvik edebilir. Geyikleri dışlamak için bir çit dikmeyi, yabani otları ve diğer bitkileri kontrol etmeyi ve ormana daha fazla güneş ışığının ulaşmasını sağlamak için bazı ağaçları kaldırmayı içerir.
Ormandan ağaçların veya kerestenin kaldırılması söz konusu olduğunda , birçok uygulama ormanın geleceğini garanti edebilir. Hangi ağaçların kesileceği kadar, hangi ağaçların bırakılacağını düşünmek iyi bir uygulamadır.
Ormanda kalan ağaçlar yıllarca büyümeye, ormanı işgal etmeye ve yeniden canlandırmaya devam edecek. Doğru seçilirlerse, kalan ağaçlar aynı değerlerin ve kaynakların çoğunu ve belki de gelecekte yenilerini sağlayabilir.
Diğer sürdürülebilir ormancılık uygulamaları, orman akarsularının ve ıslak alanların korunmasını içerir. Ağaçların hasat edilmesi küçük alanlarda toprağı rahatsız edebilir ve açığa çıkarabilir. Bu, özellikle ağaçları sökmek için kullanılan makinelerin sürülmesi için inşa edilen yollarda geçerlidir.
Yolların içinden ve altından yağmur veya diğer su akışı, menfezler (büyük borular) ve uygun yol tasarımı ile dikkatlice yönetilmelidir. Bu, toprağın bir dereye veya ıslak alana akmasını önlemeye yardımcı olur. Suda veya tortuda çok fazla toprak bulunması sucul yaşam için zararlıdır. Akarsuların veya ıslak alanların yanında bozulmadan bırakılan ağaçlar ve diğer bitki örtüsü de toprağın derelere girmesini engelleyebilir. Bu alanlara tampon şerit adı verilir.
Tüm ormanlar özeldir, ancak bazı alanlar diğerlerinden daha benzersizdir. Başka yerde bulunmayan veya nadir görülen benzersiz alanları korumak sürdürülebilir ormancılık ilkesidir. Bu tip özel ve eski ormanların çoğu şu anda korunmaktadır.
